#247
er was een verbitterde witte beer
met een theemuts op zijn kop er waren
onvoldoende liefdesbrieven om het
water over te steken en als held
terug te keren al spoelde de zee
als sombere rook over de vloer al
sprak de walvis dat angst geen vaargeld was
er was een leeg graf voor de trotse beer
die onder kwaad gesternte nog één keer
zijn drijfveren verloochende
Schrijf een bericht