#225
de razendsnelle opmars van een kudde nieuwe
monstertjes in het oog van de bladblazerorkaan
dansend en spelend, veranderend, verbrokkelend
in kwistige onzin met pluchen handjes, mondjes
vol venijn wie kan ze weerstaan binnen in je hoofd
het geluid in je hoofd in je hoofd drijft de waanzin
vermomd als magie met krokotanden in je huid
vervaagt de grens tussen een gummikikker en een
schorpioen verbleekt de grimmigheid en ik zal nooit meer
dezelfde zijn; we gaan een magische tijd tegemoet
Schrijf een bericht