#218

ana roelofs-gedicht 218

 

 

als we gaan zingen ontlopen we weer aardig

de volgende apocalyps die werd terug

gefloten terwijl we wachten is nietsdoen ook

een optie de bladeren vallen vroeg dit jaar

ongrijpbaar verdween de zomer in september

in spiegelschrift geschreven lente sprak mijn kat,

een heilig verklaarde vindingrijke over-

lever van goede familie al woont hij in

een doos bij de buren onder tafel, met een

houding van beter weten voor het geval dat

Pandora toch nog gelijk krijgt op de dag des

oordeels vertrouw ik hem als meester spelbreker

 

 

Share Button

Schrijf een bericht

4 oktober 2017 Geen categorie