#214
vannacht was het veld gespikkeld met konijntjes
als in een koele oceaan vol aaibare
theevisites uit de kinderkamer terug
gehaald zit ik vast in de honingtirannie
van tastbare herinneringen een wonder
kamer van fabelhaft ben ik een dakloze
ontsnappingskunstenaar met verlamde armen
in het schaamteloze zwemwater van nurkse
nostalgie ga ik dieper zal ik nog hardop
zeggen dat de werkelijkheid te nep is en
wankelend in het groene licht luisteren naar
de onzinnige liedjes keihard in mijn hoofd
Schrijf een bericht