#213
om te beginnen houdt het slagwerk de slak in
een kleine wurggreep de hele dag door snoepen
de magere toeschouwers onder dwang schuwen
woorden de magie van de ravage had ik
maar geluisterd naar de taal van de gefopte
dieren, had ik maar gekeken naar het groeien
van de vulkaan zonder pijn in bedrog zonder
iets geschreven te hebben ontstaat de glimlach
onder druk barst het ontwaken in ongehoord
liegen spat de alledaagse schoonheid uiteen
ongezien loert de uit bad verbannen onrust
en dit is niet mijn eeuw, is het wel mijn leven?
Schrijf een bericht