#211
stoffige demonen eisen hardnekkige
schema’s tegen de stroom in, drinken een vloedgolf
met alle liefde en zien wel waar het schip strandt,
weten blindelings de dans te ontspringen om
dan zilverend en zacht de stank af te sluiten,
nachten de binnenkant uit hun zwartboeken
en vandaag vergrijsd troosteloos in somberheid,
laat de waarheid berooid achter als dom toeval
wat er in je ziel te slapen lag ontaardde
angstig en alleen voor altijd hier te blijven
Schrijf een bericht