#200

ana roelofs-gedicht 200

 

 

de brullende vis in de pluchen emmer baart

zorgen  het is geen taal die ik begrijp  ik wijs

hem als de verrader aan, laat hem gewoon niet

meedoen in de vuilcontainer slaapt de triomf

met de tragiek van de spion in het huis van

de liefde kruipt het licht in het voordeel van blind

gevangen in de zuinige greep van koude

bedgeheimen haarscherp op de zere plek liegt

een geile hond dat hij de baas van de straat is

bij de gratie van de pikorde kan hij zijn

gang gaan op handen en knieën woont hij het mooist

in dit spiegelland  ik ben deze shit zo zat

 

 

Share Button

Schrijf een bericht

6 maart 2017 Geen categorie