#198
een roerloze dag op de maanweg ging voorbij
en nog een in een huis zonder ramen ontferm
u Oedipus, wat er in je onderbroek zit
is een wrang eerbetoon aan je vader laat mij
rustig dromen in mijn eigen spiegelpaleis
dwalen anonieme planetoïden die
mijn zonnestelsel niet intimideren de
wrede waanzin zoekt naar zelfverlies verleidt het
mes op mijn keel glimt onweerstaanbaar obsceen hoor
dan de dodendans achter de muren waar het
vlakke land gaat plooien ik zal je tragedie
niet rekken je illusie van het voortbestaan
Schrijf een bericht