http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-193/

 

 

alles gaat terug naar mijn vaders huis al ben

ik verdreven als vegeterende nazaat

van de glazen zege als spook in zijn paleis

zal ik met nieuwe zwaartekracht de donkere

materie vangen en het kan me niets schelen

dat al mijn vragen buitensporig zijn, alle

doemscenario’s onstuitbaar duizelen en dat

er een vloek rust op de griezelige engel

van de echo en chaos ontwaakt als ode

aan het heilig apenspel van verleiding als

wapen tegen de dagelijkse kwelgeesten

vergeet ik alles wat beperking is en sterf

11 december 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-192/

 

 

sluit je ogen, reken op de titanische

onverschilligheid van je luie stoel vertrouw

op de gruwelijke balanceerkunst van je

geheugen en weet dat de messen getrokken

zijn in een uitdijend universum van je

volmaakte illusies in een eeuwig heden

zijn je verhalen om te overleven niet

relevant open je oren, dit is hoe angst

en walging rennen langs de muur van verlangen

struikelend over rot en ragfijne schimmel

en het stopt nooit voor iemand onherroepelijk

worden in dit land je naam noch gezicht herkend

 

 

5 december 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-191/

 

 

kleine dieren borduren de zeewind onder

donkerbruine vleugels in wit zand verdwalen

adembenemend hongerige sluipschutters

in zachtzinnige wolken van grimmige mist

ga ik neuriënd en ik wil verliefd worden

om te vergeten hoe zijn leren huid ruikt en

in een koude wereld wil ik realiteit

met wensdenken verschrompelen als verderop

het land de oostenwind de sterren omhoog leidt

kunnen we veilig onze gepimpte dromen

hallucineren, ons speelgoed kapot smijten

en onverschillig lachen: wij, de levenden

 

30 november 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-190/

 

 

nog bescheidener dan verwacht zingt een hertje

een geheugen bij elkaar met twaalf lachende

hyena’s in de schaduw van het verzwegen

wantrouwen als zand in je mond waar niets is wat

het lijkt besluipt de duisternis roekeloos het

schrille licht in je wenkbrauwen stuiterende

herinneringen verwarren je gedachten

tafels steigeren op hun achterste poten

vallen bont en blauw de muren aan het oude

huis is gezandstraald in de wildernis, alles

heeft het grofgebekte maanlicht veranderd in

achterdocht en je denkt dat het voorbij moet zijn

19 november 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-189/

 

 

de wollige verveling van de vredesduif

glimlacht angstaanjagend op de onzekere

keukentafel verscheuren beminnelijke

duizendpoten alle oude rekeningen

bozer dan ooit verbergt een list de olifant

haat woont hier en stenen en wat je achterlaat

zijn murw gebeukte herinneringen aan wat

van jou is, wat waar is, wat je wilt geloven

en wat het teweegbrengt hijgerig een toontje

lager te zingen om te behagen, stenen

zonder gewicht, ogen die alleen zichzelf zien

het olifantenweeshuis is al overvol

 

3 november 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-188/

 

 

de geur van goud en zwart en aarde en zachtjes

gromt iedere minutieus verborgen stap

achter je voeten aan in de grond zal ik je

geheime ledematen bijeen gaan zoeken

en ze meteen terug stoppen waar ze horen

dieper in de omtrek waarbinnen je beweegt

jagen altijd hongerige vliegen verder

als alwetende fluisterende kwelgeesten

het gewicht van je woorden op mijn bovenlip

biedt echt geen uitweg voor het uit elkaar vallen

in leugens en lucide dromen waarschijnlijk

zal ik pas na jaren eindelijk genezen

22 oktober 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-187/

 

 

zomaar papieren dingetjes dansen

veelbelovend door de lucht achterlangs

de nachtkaars naar anoniem gebied

soms wil ik wat vertellen en niemand luistert

soms voelen de wormen het onheil naderen

alleen op aarde blijven is veel te riskant

alleen een invasie van tijd die is gebeurd

het verzwegen geluid schuilend voor de regen

slaapwandelend spreken over de begeerde

geheimhouding de vergeten trap

hoe doe je dat zonder routeplanner

messcherp navigerend ten onder gaan

27 september 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-186/

 

 

als het tegenzit versplintert het nieuwe mes

krassen ook de luidste ontkookte eieren

breekt de ijsschots aan mijn kant van het slechte pad

de buurman speelt met vuur zijn tranendalnoten

achter de muziek oogt het lege huis verveeld

het spel is begonnen iedereen kan beter

zijn laatste godsgeschenk laten slapen slapen

in het huis van de goudvis voel de aardbeving

als eerste respecteer de grens ga niet het bos

in spreek met niemand bewaar zwijgend de vrede

het beest is nog niet getemd geel voor het rood wordt

2 september 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-185/

 

 

de bezoedelde reputatie van de kat

die haar negen levens slachtte afgewezen

zich onderdompelde in bad en alsnog stierf

laat de moordenaar onverstoorbaar doorlachen

steeds heel even liet de dranklucht zijn tanden zien

genadeloos absurd geen scherpere ogen

dan de nachtgrappen van bruut snoeihard botergeel

geluid je kunt dolen in een donker bos en

een vergeeld verborgen landschap achterlaten

meedogenloos buitengesloten vertelt een

hondsdol huilen van achtergebleven weten

 

24 augustus 2016 Geen categorie

http://www.anaroelofs.nl/poezie/gedicht-no-184/

 

 

jedes Mal verzauberen die Bären eine

Fremde die ihresgleichen unter den Sternen

sucht die Enttäuschung des Liebenden widerspricht

die Erinnerung ändert sich in Steine die

auf dünnem Eis tanzen im Zwischenraum im Schlaf

des Mondes waren die Götter nimmer gnädig

die Kälte brennt an allen Ecken und wirbelt

langsam durch die Luft in dunkle Wolken faule

Tieren zu sehen das kann nicht die Antwort sein

da hört doch alles auf und wer stellt die Weichen

in die Zukunft und wer übernachtet haarscharf

an der Verwahrung vorbei vergessen du musst

 

6 augustus 2016 Geen categorie

1 5 6 7 8 9 26